W sobotę, 11 listopada, w rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, zainteresowani śladami przeszłości Wieruszowa, mieli niepowtarzalną okazję do pospacerowania ulicami naszego miasta w poszukiwaniu śladów czterech kultur, jakie przez wieki zgodnie współistniały w mieście nad Prosną.

Organizatorem tego wydarzenia, które odbyło się już po raz trzeci, był Wieruszowski Dom Kultury. Dla uczestników historycznego spaceru było to inspirujące spotkanie z lepiej lub gorzej zachowanymi elementami i śladami kultury ewangelickiej, katolickiej, żydowskiej i prawosławnej. Kilkadziesiąt osób wczesnym popołudniem spotkało się w murach kościoła ewangelickiego w Podzamczu, który był pierwszym punktem historycznego spaceru. Kościół zbudowano w 1888 roku na potrzeby wzrastającej liczby ewangelików przybywających do tego niegdyś nadgranicznego miasteczka od początków XIX wieku. Po zapoznaniu się z historią tej przepięknej, neogotyckiej świątyni uczestnicy spaceru udali się na dworzec kolejowy w Wieruszowie Podzamczu. Ta część Wieruszowa, pozostająca do 1920 roku po pruskiej stronie zaborczej granicy, w 1872 roku uzyskała połączenie kolejowe z Kępnem, a co za tym idzie i ze stolicą Dolnego Śląska; Wrocławiem. Celem wzmożonego ruchu pasażerskiego na tej trasie były sudeckie uzdrowiska, do których udawały się nieprzeliczone rzesze mieszkańców dawnego Imperium Rosyjskiego, by w górskim klimacie leczyć się ze śmiertelnej w tamtych czasach gruźlicy, zwanej często suchotami. Dla wygody podróżnych w ówczesnym Podzamczu, przemianowanym przez pruskich zaborców na Wilhelmsbrucke, funkcjonowało podówczas kilka hoteli i pensjonatów o nierzadko wysokim standardzie. Kolejnym punktem sobotniego spaceru był most na rzece Niesób, gdzie przez ponad sto lat przebiegał granica pomiędzy rosyjskim a pruskim zaborem. Uczestnicy sobotniej historycznej wycieczki mieli okazję obejrzeć historyczny słup graniczny z przełomu XIX i XX wieku oraz dawny pruski znak geodezyjny ustawiony tu w 1879 roku. Kolejnym miejscem odwiedzonym przez uczestników spaceru był plac obok wieruszowskiego samolotu, który stał się już prawie symbolem miasta nad Prosną. Przez teren dawnego żydowskiego getta uczestnicy wycieczki udali się na wieruszowski Rynek pod tablicę upamiętniającą pomordowanych w czasie II Wojny Światowej mieszkańców miasta narodowości Żydowskiej. Dalsza trasa historycznego spaceru prowadziła do kościoła pw. Ducha Św., gdzie jego uczestnicy zapoznali się z historią kościoła i klasztoru oraz związaną z Wieruszowem postacią bohaterskiego przeora jasnogórskiego klasztoru o. Augustyna Kordeckiego, który zmarł w Wieruszowie w 1673 roku. Ostatnim miejscem odwiedzonym przez zainteresowanych przeszłością był wieruszowski cmentarz parafialny. Jest to wyjątkowy w skali regionu cmentarz ekumeniczny, składający się z części przeznaczonej na pochówki katolików, ewangelików i prawosławnych. Na szczególną uwagę odwiedzających zasłużyły dwie kaplice cmentarne; katolicka i ewangelicka oraz prawosławne nagrobki, do budowy których pod koniec XIX wieku wykorzystano dawne słupy milowe, jakie stały wzdłuż dawnej drogi pocztowej z Warszawy do Drezna, przebiegającej także przez Wieruszów.

Grzegorz Szymański

fot. WDK